Hot News

March - April 2012 ASEAN National Dress

ชุดประจำชาติของประเทศกลุ่มอาเซียน

(ASEAN National Dress)

ประเทศไทย

(Thailand)

ตามประเพณีชุดแต่งกายไทยมักทำด้วยผ้าทอที่ทอจากใยป่าน เส้นไหม และใยฝ้าย ประวัติศาสตร์แสดงให้เห็นว่าเมื่อ 4,000 ปีที่แล้วการทอผ้าใช้เครื่องมื่อที่ทำจากดินเหนียว นักโบราณคดีพบหลักฐานการทอซึ่งเป็นที่รู้กันในปัจจุบันว่าเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับประเทศไทยมาตั้งแต่อตีต การทอผ้าและการสร้างสรรค์เครื่องนุ่งห่มคือประเพณีนิยมของไทยที่สืบทอดต่อกันมานานนับร้อยปี คนไทยชอบสีสันหลากหลาย เห็นชัดเป็นพิเศษในเรื่องการเลือกสีเครื่องนุ่งห่มสำหรับงานมลคลสมรส ผู้หญิงไทยจะเลือกใช้สีต่างๆ ยกเว้นสีดำซึ่งถือเป็นสีอัปมงคล หลายคนอาจเลือกสีเครื่องนุ่งห่มในวาระพิเศษนี้จากการที่สีนั้นๆสื่อสัญลักษณ์บางอย่างเกี่ยวกับตนหรือบุคคลที่เกี่ยวข้อง อาทิ วันเกิด วันที่คู่รักพบกันครั้งแรก วันเข้าพิธีมงคลสมรส หรือวันหมั้น เป็นต้น

ประเทศสิงคโปร์

(Singapore)

ชาวสิงคโปร์จะใส่ชุดเกบาย่าหรือเกอบาย่า (Kebaya) ซึ่งเป็นชุดที่ได้รับอิทธิพลมาจากอาหรับ ภาษาอารบิกคำว่า อาบาย่า (Abaya) หมายถึง เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม ชื่อชุดเกบาย่าหรือเกอบาย่าซึ่งถือเป็นชุดที่มีเอกลักษณ์เฉพาะนี้ ตั้งชื่อโดยชาวโปรตุเกสที่ไปเยือนประเทศอินโดนีเซีย และถือเป็นชุดที่มีความเกี่ยวพันกับชุดอีกประเภทหนึ่งที่ผู้หญิงอินโดนีเซียสวมใส่ในศตวรรษที่ 15 หรือ 16

ประเทศลาว

(Lao PDR)

ชุดของฝ่ายชายเรียบง่ายกว่าของฝ่ายหญิง ชุดผู้หญิงลาวจะมีความประณีตและตกแต่งด้วยการเย็บปักถักร้อยอย่างมีศิลปะ ผู้ชายลาวนุ่งกางเกงขายาว ใส่เสื้อเชิ้ตและเสื้อกั๊ก ผู้หญิงนุ่งผ้าซิ่นและใส่เสื้อเชิ้ตหรือเสื้อคลุมแบบสั้น

ประเทศมาเลเซีย

(Malaysia)

ชุดประจำชาติของผู้ชายคือเสื้อเชิ้ตและผ้านุ่งที่ทำจากผ้าไหมหรือผ้าฝ้าย มีผ้าคาดเอวเย็บติดปลายเรียกว่า โสร่ง (Sarong/Kain) เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มส่วนใหญ่มีทั้งสีสว่างและสีทึบ บางคนสวมหมวกกาปิเยาะห์ (Kofiyah) ด้วย ผู้หญิงมาเลย์จะใส่บาจูกุหรง (Baju Kurung) เป็นเสื้อตัวหลวมยาวระดับเข่า และสวมกระโปรงยาว

ประเทศฟิลิปปินส์

(The Philippines)

ผู้ชายใส่เสื้อบารอง ตากาล็อก (Barong Tagalog) เป็นเสื้อเชิ้ตมีปก ปักลวดลายด้านนอก สวมใส่โดยไม่ต้องแกะเสื้อออก แขนยาว ชายเสื้อมีขีดขวาง ยาวระดับครึ่งแข้ง ผ่าข้าง เสื้อชนิดนี้ทำจากเส้นใยสับปะรด ใยไหม หรือใยหญ้า สำหรับผู้หญิงจะใส่เทอร์โน่ (Terno) ในโอกาสพิเศษต่างๆ ซึ่งเป็นชุดที่ผ่านการลงแป้งจนผ้าแข็งจัด แขนผีเสื้อ พร้อมกระโปรงยาวเข้าชุด

ประเทศกัมพูชา

(Cambodia)

ชุดประจำชาติของกัมพูชาคือ ซัมปอด (Sampot) หรือผ้านุ่งกัมพูชา มีทั้งแบบหลวมและแบบพอดี คาดทับเสื้อบริเวณเอว ผ้าที่ใช้มักทำจากไหมหรือฝ้าย หรือทั้งสองอย่างรวมกัน ซัมปอดมีหลายแบบซึ่งจะแตกต่างกันไปตามชนชั้นทางสังคมของชาวกัมพูชา

ประเทศบรูไน ดารุสซาลาม

(Brunei Darussalam)

ชุดประจำชาตของบรูไนสะท้อนวัฒนธรรมสังคมแบบอนุรักษ์นิยม บรูไนเป็นประเทศมุลสิม ศาสนาอิสลามจึงเป็นศานาที่คนส่วนใหญ่นับถือ โดยทั่วไปชาวมุสลิมจะแต่งกายแบบอนุรักษ์นิยมตามจารีตประเพณีของประเทศ ผู้หญิงนุ่งห่มด้วยเครื่องแต่งกายสีสดใสตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า มีผ้าคลุมศีรษะเมื่ออยู่ในที่สาธารณะและสถานที่ราชการ ผู้ชายมุสลิมก็ต้องแต่งกายสุภาพเรียบร้อยเมื่ออยู่ในสถานที่ราชการและที่สาธารณะเช่นกัน

ประเทศอินโดนีเซีย

(Indonesia)

โดยปกติแล้วผู้ชายอินโดนีเซียจะนุ่งโสร่งลายตารางหมากรุกเมื่ออยู่บ้าน แต่หากไปในที่สาธารณะผู้ชายจะนุ่งโสร่งเฉพาะเวลาไปทำละหมาดทุกวันศุกร์ที่มัสยิดหรือสุเหร่าเท่านั้น ในวันสำคัญของชาติผู้ชายจะใส่เสื้อเชิ้ตบาติคและกางเกงขายาวหรือเตลุก เบสคาพ (Teluk Beskap) ซึ่งเป็นการแต่งกายแบบผสมผสานระหว่างเสื้อคลุมสั้นแบบชวาและโสร่ง สำหรับผู้หญิงอินโดนีเซีย จะใส่ชุดเกบาย่าหรือเกอบาย่า (Kebaya) ในวาระพิเศษต่างๆ ซึ่งเป็นชุดสวยเข้ารูป ปักลวดลายงดงาม ใส่ร่วมกับผ้านุ่งบาติกที่ย้อมสีจากดอกไม้และมีสีสันสดใส มักเกล้าผมมวยหรือใส่ผมเทียม นอกจากนี้ ก็อาจคลุมไหล่ข้างหนึ่งด้วยผ้าผืนยาวที่เรียกว่า "เซเลนดาง (Selendang)" ซึ่งสามารถใช้เป็นผ้าคลุมศีรษะหรือใช้อุ้มเด็กเล็ก หรือใช้ถือสิ่งของในโอกาสทั่วไปก็ได้

ประเทศเวียดนาม

(Vietnam)

อ๋าว ตื๋อ เทิน (Ao Tu Than) หรือชุดกระโปรงสี่ส่วน คือตัวอย่างของชุดกระโปรงแบบโบราณที่ผู้หญิงเวียดนามทั่วไปยังสวมใส่กันอย่างแพร่หลาย ซึ่งจะใส่กับเสื้อรัดหน้าอกที่เรียกว่า อ๋าว เอม (Ao Yem) ปัจจุบันชุดผ้าไหมที่มีลักษณะคล้ายชุดนอนก็ค่อยๆเริ่มเป็นที่นิยมของผู้หญิงชนบททั่วประเทศ ทางเหนือของประเทศเรียกชุดดังกล่าวว่า อ๋าว แกง (Ao Canh) ทางใต้เรียก อ๋าว บา บา (Ao Ba Ba)

ประเทศพม่า

(Myanmar)

ชุดประจำชาติของชาวพม่าเรียกว่า ลองยี (Longyi) เป็นผ้าโสร่งที่นุ่งทั้งผู้ชายและผู้หญิง ในวาระพิเศษต่างๆ ผู้ชายจะใส่เสื้อเชิ้ตคอปกจีนแมนดารินและเสื้อคลุมไม่มีปก บางครั้งจะใส่ผ้าโพกศีรษะที่เรียกว่า กอง บอง (Guang Baung)ด้วย ส่วนผู้หญิงพม่าจะใส่เสื้อติดกระดุมหน้าเรียกว่า ยินซี (Yinzi) หรือเสื้อติดกระดุมข้างเรียกว่า ยินบอน (Yinbon) และใส่ผ้าคลุมไหล่ทับ อย่างไรก็ตาม แถบชนบทการนุ่งกระโปรงและกางเกงกำลังกลายเป็นสิ่งที่สามารถพบเห็นได้ทั่วไป โดยเฉพาะในกลุ่มคนหนุ่มสาว

ข้อมูลอ้างอิง

http://en.wikipedia.org/wiki/Malaysian_cultural_outfits

http://www.vtaide.com/ASEAN/Philippines/clothes.html

http://www.vtaide.com/ASEAN/Cambodia/clothes.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Culture_of_Burma

http://enwikipedia.org/wiki/Culture_of_Vietnam

http://www.thaiclothing.net/traditional-thai-wedding-dress-and-wedding.html

http://www.thaiclothing.net

http://www.vtaide.com/ASEAN/Indonesia/clothes.html

http://www.mapsofworld/laos/culture/clothing.html

http://www.mapsofworld.com/brunei/society-and-culture/costumes.html

http://www/blog.onlinefashionoutlet.com/traditional-clothing-in-singapore